قانعی زاده

رزق کلمه ای است بسیار فراتر از آنچه مردم می دانند.

 زمانی که خواب هستی و ناگهان،به تنهایی و بدون زنگ زدن ساعت بیدار می‌شوی ؛ این بیداری ؛ رزق است، چون بعضی‌ها بیدار نمی‌شوند.

زمانی که با مشکلی رو به رو می شوی خداوند صبری به تو میدهد که چشمانت را از آن بپوشی،این صبر، رزق است.

زمانی که در خانه لیوانی آب ؛ به دست پدر یا مادرت میدهی این فرصت نیکی کردن ، رزق است.

گاهی اتفاق می افتد که در نماز حواست با گفته هایت نباشد ؛ ناگهان به خود می آیی و نمازت را با خشوع می خوانی این تلنگر، رزق است.

یکباره یاد کسی میفتی که مدتهاست ازو بی خبری و دلتنگش میشوی و جویای حالش ، این یادآوری ؛ رزق است.

رزق واقعی این است.. رزق خوبی ها،

نه ماشین نه درآمد،اینها رزق مال است که خداوند به همه ی بندگانش میدهد،اما رزق خوبیها را فقط به دوستدارانش میدهد.

ودر اخر همینکه عزیزانتان هنوز در کنارتان هستند و نفسشان گرم است و سلامت ؛ این بزرگترین رزق خداوند است

#زندگيتون_پر_از_رزق??

لبخند زدن اندورفین و سروتونین و مسکن های طبیعی بدن را آزاد می کند

تحقیقات نشان داده است که لبخندزدن با تولید این سه ماده در بدن

باعث بهبود روحیه می شود.

می توان گفت لبخندزدن یک داروی مسکن طبیعی است.

به نظر می رسد افرادی که لبخند می زنند

اعتمادبه نفس بالاتری دارند و در کارشان بیشتر پیشرفت می کنند.

لبخند زدن کمک می کند مثبت اندیش باشید

در واقع وقتی لبخند می زنیم بدن ما به بقیه بدن پیغام می فرستد

که «زندگی خوب پیش می رود» پس با لبخند زدن از افسردگی و نگرانی دور بمانیم.

خنـده همراه همیشگیتون ???

ار خوبی آدمها برای خودت دیوار بساز

هروقت در حقت بدی کردن

فقط ی اجر از دیوار بردار

اوج نمک نشناسی است اگر دیوار را خراب کنی ….

قابل توجه بعضی از ماها که زود ….

? ما ارزش پول را خوب درك مي‏كنيم ولي ارزش‏ وقت و زمان را درك نمي‏كنيم. معمولا اشخاص تربيت يافته كه به حقوق‏ ديگران تجاوز نمي‏كنند و از خدا مي‏ترسند ممكن نيست ده شاهي مال كسي را بخورند و تلف كنند و اگر احيانا مال ديگري را تلف كردند از مال خودشان‏ جبران مي‏كنند، ولي همين اشخاص كه اينقدر براي مال ديگران حرمت و حقوق‏ قائل اند، براي عمر ديگران حرمتي و حقي قائل نيستند، به خودشان حق‏ مي‏دهند به بهانه‏ اي وقت ديگري را تلف كنند، مثلا خلف وعده مي‏كنند. همه‏ اينها دليل است كه ما به معناي كلام رسول اكرم صلي الله عليه و آله توجه‏ نداريم و از حكمت آن حضرت پيروي نمي‏كنيم كه مي‏فرمايد: حرمت عمر و زمان بالاتر از حرمت مال است. اگر مال كسي را تلف كنيم مي‏توانيم ا ز مال خودمان جبران كنيم ولي آيا اگر وقت ديگران را تلف كنيم مي‏توانيم‏ مقداري از عمر خود به او بدهيم؟

?? منبع 

حکمتها و اندرزها  شهید مطهری (ره)

??گاهی پیش می آید که فکر می کنیم غم ما بزرگترین غم عالم است و وقتی بما می گویند لبخند بزن می گوییم، او مرا درک نمی کند و یا خوش بحال او که بی غم است!
??من بشما می گویم که فقط یک نفر را بیابید که بدون مشکل است و تا بحال غمی بزرگ نداشته است.
??همه انسان ها مشکل و غمی دارند و فقط نوع مشکل متفاوت است. ?
همه چیز به دیدگاه شما بستگی دارد.

خانة حضرت زینب (س) و مکتب او، مهبط وحی بود. تدریس او هم بر عهدة خمسة طیّبه بود (استادانی که مقام عصمت و طهارت آنها را قرآنتأیید کرده است)؛ زیرا که او در شرایط بسیار سختی قرار خواهد گرفت و آزموده خواهد شد. با رحلت جانسوز مادر و جدّ بزرگوارش، باید همدم پدر می‌شد و جای خالی مادرش را برای خواهر و برادرانش پُر می‌کرد. پس از مادر، پدر که بزرگترین پشتگرمی بود، از پیش زینب می‌رود. بعد از پدر باید غم برادر بزرگترش را به جان می‌خرید و در آخر هم مهم‌ترین و جانکاه‌ترین مسئولیّت حضرت (س)، با سفر برادر و امام خود آغاز می‌شد.

آنجا بود که زینب(س) باید تمام آموخته‌هایی را که خمسة طیّبه در وجود او نهادینه کرده بودند، در مکتب عاشورا به نسل‌های بعد تعلیم می‌داد. ایشان در زندگی، علم خود را محصور نمی‌کرد، لذا می‌توان ایشان را یکی از افراد معنی به این حدیث از جدّ بزرگوارشان دانست. ایشان می‌فرمایند: «زندگی افراد عالم و دانشمند بر روی پهنة زمین همانند وجود ستارگان در آسمان‌هاست که انسان به مدد درخشش آنها در خشکی و دریا، در دل شب و تاریکی‌ها راه خود را بازمی‌یابد…» (العاملی، 1409ق.: 85 و المتّقی الهندی، 1409ق.، ج 10: 151). وی معارف و معالم خود را نه تنها برای زنان، بلکه برای برخی مردان هم شرح و تبیین می‌کرد. فضای حاکم بر آن ایّام به گونه‌ای بود که درس خواندن و فعّالیّت بیرون از منزل برای زنان و دختران امری غیرمعمول بود و در فضای مردسالار و متعصّب آن روز آموزش و آشنایی با خطّ و نوشتن را جایز نمی‌دانستند. لذا ایشان حصار عقاید و تعصّبات پوچ را شکسته و یکّه‌تاز میدان علم و دانایی و دفاع از آن شد. در مقام معلّمی زینب (س) زبان قاصر است، چراکه تمام ابعاد شخصیّتی او، چه در عمل و چه در فکر و روح همگی الگویی تام، اوّلاً برای انسانیّت و ثانیاً برای مسلمان بودن است. او اجازه نداد کربلا فقط صحنه‌ای از یک حادثة غم‌انگیز باقی بماند.

نذر کردم که اگر کرب و بلا قسمت شد

اربعین جای رقیه به زیارت بروم

همه آرامش این حال نزارم با توست

خرجی زندگی دارو ندارم با توست

به دلم وعده دیدار مجدد دادم

سی هشت نود و پنج قرارم با توست

گر دختری پیش پدر ناز کند

گره کرب و بلای همه را باز کند