قانعی زاده

دو سه تا پنجره رو به خیابان دارد

گاه با خنده عجین است و گهی با گریه

گاه خشک است و گهی شرشر باران دارد

زندگی مرد بزرگیست که در بستر مرگ

به شفابخشی یک معجزه ایمان دارد

    زندگی حالت بارانی چشمان تو است

که در آن قوس و قزح های فراوان دارد

    زندگی آن گل سرخی ست که تو می بویی

یک سرآغاز قشنگی ست که پایان دارد

صفحات: 1· 2